Doruntina Kastrati (l. 1991) jeton dhe punon në Prishtinë.
And So We Lay New Stones Upon the Old (2025)

Duke zbehur vijën ndarëse midis artefaktit dhe replikës brenda dhomave të saj të harkuara, banja historike i fton vizitorët të bëhen pjesëmarrës aktivë në aktin e interpretimit – një temë e eksploruar në punën e Doruntina Kastratit. Shpesh duke marrë forma skulpturore, infrastrukturore dhe filmike, praktika e Kastratit nxjerr në pah trupat e fragmentuar, kushtet e punës dhe pasigurinë e jetës së përditshme. Në këtë kontekst, ndërhyrja e saj shënon një dialog artistik jetësor me hapësirën, duke kontribuar një shtresë të re në rrëfimin e saj në zhvillim.

Kastrati është një artiste që punon kryesisht në skulpturë, instalime, tinguj dhe imazhe filmike. Në vitin 2014, ajo u vlerësua me Çmimin për Artistin e Ri Vizual nga Galeria Kombëtare e Kosovës dhe fitoi Çmimin Hajde x 6 nga Fondacioni Hajde në vitin 2017. Ajo ishte rezidente në Programin Ndërkombëtar të Studiove dhe Kuratorialëve (ISCP) në New York në vitin 2015, rezidente në Art House në Shkodër në vitin 2018 dhe në Initiators në Athinë në vitin 2018. Në vitin 2024, ajo përfaqësoi Pavijonin e Kosovës me një instalacion të ri skulpturor dhe audio të titulluar “Heshtja Jehonore e Metalit dhe Lëkurës”, për të cilin fitoi një Përmendje të Veçantë për Pjesëmarrje Kombëtare në Bienalen e 60-të të Venedikut.

Ekspozitat e fundit personale përfshijnë:
Clouds of White Dust, Secci Gallery, Milan, Italy (2025);
No Burning, No Wounds, Škuc Gallery, Ljubljana, Slovenia (2024);
Here (Air Carries Poison But Yet We Breathe), ChertLüdde, Berlin, Germany (2021).

Sharjah Biennial, Sharjah, United Arab Emirates (2025);
Manifesta 14, Prishtina, Kosovo (2022);
Life without buildings, ETH Zurich, Zurich, Switzerland (2022).

Porositur nga: Autostrada Biennale