Mirza Dedać, një artist serb, udhëheq poetikën e tij duke skanuar në thellësitë e imazhit, i cili sot është i lidhur në mënyrë të pandashme me teknologjitë e reja. Ai analizon ndryshimin pasues në konceptin e kujtesës në lidhje me artin më të lashtë: pikturën. Artisti sfidon problemet shoqërore të kohës duke shuar kufirin midis jetës dhe artit, dhe shkrin problemet ekzistenciale të individëve në këtë të fundit. “Death Case” paraqet një koleksion nekrologjish filmike që synojnë të përkujtojnë vdekjen e të gjithë personazheve që kanë vdekur në filmat e prodhuar nga Jugosllavia socialiste që nga vitet 1960. Artisti kornizon çdo nekrologji me një kuti prej druri të punuar me dorë përmes një procesi arkivimi që krijon një kujtesë për personazhet që nuk kanë ekzistuar kurrë, duke i festuar ata si të vërtetë. Lidhja poetike e Mirza Dedać me konceptin e kujtesës manifestohet si duhet këtu, ku vdekja e personazheve kinematografike ndërvepron me vdekjen e kombit që i krijoi ata. Marrëdhënia midis këtyre dy vdekjeve kornizohet nga rituali i arkivimit që artisti realizon për të shpëtuar kujtimet e një kombi tashmë të zhdukur dhe të personazheve fiktivë ose jo të vërtetë, të cilët janë bijtë e tij.

Luana De Franco