Puna e Iva Lulashi nis me kërkimin mbi vendin e saj të origjinës gjatë periudhës komuniste. Hetimi i saj përdor fotografi të marra nga interneti, korniza filmash dhe video të forta, të prera, të pasuruara dhe më pas të pikturuara. Në veprat që përfshijnë veprime të regjimit paralel, artistja thekson aspektet socio-politike ndërsa censuron ato erotike dhe fetare, duke theksuar hendekun në proces.

Në veprën “È invisibile e non si sente l’odore”, artistja synon të largojë njeriun, si një metaforë të seksualitetit. Skena është marrë nga një film pa zë, në mënyrë që të mos ndikojë në leximin e imazheve. L’ordine tregon naivitetin e djemve që luanin me armë gjatë luftës civile shqiptare të vitit 1997, të njëjtët që do të kishin vrarë mijëra civilë.

Hija e shikuesit projektohet me dhunë nga skaji i “Le disavventure della virtù”. Figura qendrore me krahë të ngritura, nga fustani i bardhë i prerë në gjoks, duket e dorëzuar, ndërsa njëkohësisht e hapur ndaj dhunës që do të marrë. Çdo pjesë komunikon në heshtje me të tjerët.

Angelantonio Altamura